به نام خداوند جان و خرد         کزین برتر اندیشه برنگذرد


کیستم؟

ز بس غمت روزو شب زیستم       غمت می شناسد که من کیستم


من آن خویش گم کرده مردم که هیچ      ندانم کجایم،کیم،چیستم؟


نیم آنچه مانده ست بینی به جای           غم است اینکه برجاست،من نیستم


                                                         مظاهر مصفا